بررسی تأثیر تمرکز مالکیت بر ریسک پذیری بانک های تجاری خصوصی در ایران

در این پژوهش به بررسی تأثیر تمرکز مالکیت سهامداران بر ریسک پذیری بانک های خصوصی کشور طی دوره زمانی ۷ ساله از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲ پرداخته شده است. متغیر وابسته تحقیق، ریسک پذیری، با استفاده از شاخص z-score؛ و متغیر مستقل، تمرکز مالکیت سهامداران، با استفاده از معیار هرفیندال محاسبه گردیده است. همچنین متغیرهای اندازه بانک، خالص حاشیه سود بهره ای، نسبت فعالیت های بهره ای، نسبت کفایت سرمایه و نسبت تسهیلات غیرجاری به عنوان متغیرهای کنترلی پژوهش در نظر گرفته شده اند. نتیجه تحقیق نشان می دهد که تأثیر تمرکز مالکیت سهامداران بر ریسک پذیری بانک های خصوصی معکوس و معنی دار است. همچنین از میان متغیرهای کنترلی؛ اندازه بانک و نسبت تسهیلات غیرجاری تأثیر مستقیم و معنی دار؛ و نسبت کفایت سرمایه تأثیر معکوس و معنی دار بر ریسک پذیری بانک های خصوصی دارند. تأثیر متغیرهای خالص حاشیه سود بهره ای و نسبت فعالیت های بهره ای بر ریسک پذیری بانک های خصوصی معنی دار مشاهده نشده است.